Al 40 jaar ben ik actief in dit vak en ik vind het nog steeds leuk om te doen. Mijn ervaring en kennis door de jaren heel deel ik graag met anderen.
Ik ben begonnen als groepsleider in een internaat voor 12 tot 16-jarigen. Dit was leuk, maar ook zeker pittig. Je moet je staande zien te houden in een groep met pubers en proberen orde te houden. Mijn advies is (voor iedereen in dit werkveld) om te beginnen met groepswerk voor een aantal jaren. Je ervaart dan wat het betekent voor een kind om niet meer thuis te wonen. Je gaat leren overleven en een dagelijkse structuur neer te zetten.
Ik heb meerdere functies gehad – waaronder leidinggevende functies – en ik heb er voor gekozen om na de laatste reorganisatie terug te keren als medewerker Veilig Thuis Zo kan ik tot aan mijn pensioen directer betrokken zijn bij onze cliënten. Dat vind ik toch wel het mooiste aan dit werk.
Sinds 2017 werk ik in een team van 3 als begeleider voor achttien plussers. Het werken met 18+ers is lastig omdat je vaak de zoveelste hulpverlener bent die hen gaat helpen. Hun motivatie en vertrouwen is weg. Je moet hier engelengeduld voor hebben. Er is sprake van problematiek op velerlei gebied (psychiatrie, huisvesting, middelengebruik, financiën, LVB). Je begint met een zoektocht en je probeert in gesprek te komen. Dat kost tijd, waarbij je soms ook moet wachten op een kans/een heftig incident.
Dan is de doorlooptermijn niet altijd realistisch, want elke client, elke casus is uniek. Dan kies je er voor om je doorlooptermijn niet te halen door voor de client te kiezen.
Ik vind vertrouwen en eerlijkheid erg belangrijk. En kom je afspraken na! In zowel mijn werkomgeving(team) als privé. Elkaar aandacht kunnen geven waar nodig – ook buiten kantooruren. Het werk is niet van 9 tot 17 uur.
Als nieuwkomer ga je beginnen als idealist – je wilt de wereld veranderen. In dit werkveld kom je er snel genoeg achter dat dat niet haalbaar en realistisch is.
Dit werk is pittig en ik neem het werk natuurlijk wel mee naar huis, maar ik lig er niet wakker van. Je kunt de deur niet achter je dichttrekken en denken dat daarmee bepaalde problemen en emoties buiten blijven. Ik ben thuis ook iet een heel ander persoon dan op het werk en dat is ook goed.
Zorgvuldig te werk gaan is erg belangrijk in dit vak. De AVG regeling kan soms wel tijd kosten die ik liever in de cliënt steek. De rapportages zijn voor de cliënt niet de prioriteit die zij van ons nodig hebben. Ondanks dat dit bij het werk hoort en ik de urgentie snap, vind ik dit wel jammer.
Het mooie aan dit werk? Een vader van 50+ die verslaafd is (geweest) en heeft gezeten, helpen aan een omgangsregeling met zijn kinderen. Twee ouders die in een hopeloos lijkende (v)echtscheiding zitten zover krijgen kleine stappen te zetten – los van elkaar.
Mijn advies voor starters is om achterover te gaan zitten en luister naar je client. Begin traag en luister.